Rob neemt elke vrijdagmiddag, voor hij naar huis gaat, één glas bier in zijn stamcafé. Dan kiest hij óf een glas witbier óf een glas pils. Omdat hij moeilijk kan kiezen, gooit hij met twee geldstukken om zijn keuze te bepalen. Gooit hij twee keer ‘kop’, dan bestelt hij een glas witbier. In de andere gevallen bestelt hij een glas pils.

Bereken de kans dat hij op ten hoogste drie van zes achtereenvolgende vrijdagmiddagen een glas witbier bestelt.

Bij het tappen van bier treden verschillen op in de hoeveelheid bier per glas. Uit onderzoek blijkt dat de hoeveelheid bier die per glas getapt wordt bij benadering normaal verdeeld is met een gemiddelde van 180 ml en een standaardafwijking van 15,5 ml.

Iemand bestelt voor een rondje twaalf glazen tapbier.

Bereken de kans dat bij het rondje ten hoogste twee glazen zitten met minder dan 175 ml bier.

Ook de totale hoeveelheid getapt bier van het rondje is bij benadering normaal
verdeeld, met standaardafwijking √12 • 15,5 ml.

Bereken de kans dat de totale hoeveelheid getapt bier van het rondje meer dan 90 ml minder is dan je zou mogen verwachten.

Als een patiënt een dosis van een medicijn toegediend krijgt, zal de concentratie van dit medicijn in het bloed eerst toenemen en daarna afnemen. Van een bepaald medicijn wordt de concentratie C (in mg/cm³) in het bloed gegeven door de formule:

C(t) = 0,12 • t • e^-0,5t

Hierbij is t het aantal uren na het toedienen van één dosis van het medicijn.

Van dit medicijn is bekend dat het werkzaam is zolang C groter is dan 0,035 mg/cm³. De tijd dat het medicijn werkzaam is bij 1 keer toedienen is minder dan 6 uur.

Het medicijn wordt in gelijke doses toegediend met tussenpozen van 6 uur. Omdat 6 uur na de eerste keer toedienen van het medicijn een tweede dosis wordt toegediend, geldt vanaf t = 6 tot t = 12 de volgende formule voor de concentratie C* (in mg/cm³) van het medicijn in het bloed:

C*(t ) = C(t ) + C(t - 6)

Bij elke nieuwe dosis verandert de formule voor de concentratie van het medicijn in het bloed. In elke periode van 6 uur heeft de concentratie van het medicijn in het bloed een maximale waarde. De maximale waarde wordt in elke volgende periode van 6 uur iets groter. Het medicijn kan schadelijke gevolgen hebben als de concentratie boven de 0,11 mg/cm³  komt.

Onderzoek of dit het geval is binnen 24 uur na het begin van het toedienen van het medicijn.

Een toets bestaat uit tien meerkeuzevragen. Elke vraag heeft drie alternatieven, waarvan er precies één het juiste antwoord op de vraag geeft. Elke leerling maakt een lijstje met antwoorden. Bij het nakijken wordt er een controle op spieken uitgevoerd. We werken in deze opgave met het volgende model voor leerlingen die goed voorbereid meedoen aan de toets:

-
-
-

de kans dat ze bij een vraag het juiste antwoord kiezen is 0,8
de kans dat ze bij een vraag het ene onjuiste alternatief kiezen is 0,1
de kans dat ze bij een vraag het andere onjuiste alternatief kiezen is ook 0,1

Een leerling die goed geleerd heeft, en dus aan bovenstaand model voldoet, maakt de toets.

Bereken de kans dat ten minste één van de tien vragen door hem fout wordt beantwoord.

Twee leerlingen die beiden goed geleerd hebben, en dus aan bovenstaand model voldoen, maken de toets. De kans dat zij bij een willekeurige vraag hetzelfde antwoord geven is 0,66.

De twee leerlingen blijken precies hetzelfde antwoordenlijstje ingeleverd te hebben. Ze hebben dus allebei dezelfde vragen goed beantwoord en bij de fout beantwoorde vragen hebben ze hetzelfde foute alternatief gekozen. De docent vraagt zich af of er gespiekt is. Hij berekent de kans dat twee leerlingen die zich beiden goed op de toets hebben voorbereid en die niet gespiekt hebben, toch precies dezelfde antwoordenlijstjes inleveren. Als deze kans kleiner is dan 1%, zal de docent concluderen dat er gespiekt is en een strafmaatregel treffen. Als deze kans 1% of groter is, zal hij geen strafmaatregel treffen.

Bij een practicumproef draait een doorzichtige cirkelvormige schijf in een verticaal vlak om zijn middelpunt M . Deze schijf heeft een straal van 1 meter. Tussen twee punten op de rand van de schijf wordt een staaf AB met lengte 1 meter bevestigd. De punten op de rand van de schijf hebben een constante snelheid van 1 m/s. Het geheel wordt beschenen door een bundel verticaal invallende evenwijdige lichtstralen. In deze opgave bekijken we de lengte van de schaduw A'B' van de staaf op de grond. We maken een wiskundig model bij deze proef. We kiezen het assenstelsel in het draaivlak van de schijf, met de x -as langs de grond en de y -as door het middelpunt M van de schijf. De bewegingsvergelijkingen van A en B zijn:

Hierbij zijn  x en y in meter en is t in seconde.

In de figuur hiernaast staat een vooraanzicht van de situatie op een zeker tijdstip. De lengte (in meter) van de schaduw A'B' op tijdstip t noemen we l(t) .
Voor elke waarde van t tussen 0 en π geldt: l(t) = sint .

Toon dit langs algebraïsche weg aan.

Om de gemiddelde schaduwlengte g van AB (in meter) te berekenen, kunnen we ons beperken tot een halve omwenteling: 0 ≤ t ≤ π .

We vergelijken de delen van de omwentelingstijd waarvoor l(t) > ²/_π en waarvoor l(t) < ²/_π We kunnen ons weer beperken tot een halve omwenteling: 0 ≤ t ≤ π .

Voor elke p > 0 is de functie f p gedefinieerd door f p(x) = p • x^1,5 met domein [0, 3]. In onderstaande figuur is de grafiek van f p getekend voor p = 0,5 , voor p = 0,9 en voor p = 1,2 .

Het vlakdeel G , ingesloten door de grafiek van f_0,5 , de grafiek van f_0,9 en de lijn x = 3, is in deze figuur met grijs aangegeven.

We kiezen p = 2. We wentelen het vlakdeel, begrensd door de x -as, de lijn x = 3 en de grafiek van f₂ om de x-as.

Bereken exact de inhoud van het omwentelingslichaam dat dan ontstaat.

In de eerste eeuw van onze jaartelling schreef de Egyptenaar Heron een werk waarin hij een formule gaf voor de oppervlakte van een driehoek. Hij deed dit als volgt. Noem de lengtes van de zijden van de driehoek a,b en c . Zie de volgende figuur.

Noem de halve omtrek van de driehoek s.  Dus s =  ¹/₂ • (a+b+c). Een formule voor de oppervlakte H van de driehoek is dan:

Deze formule wordt de formule van Heron genoemd.

Toon aan dat deze formule de juiste uitkomst geeft voor de oppervlakte van een rechthoekige driehoek met zijden 3, 4 en 5.

In het vervolg van deze opgave gebruiken we dat de formule van Heron voor elke driehoek geldt. We bekijken driehoeken ABC met AC = 7 en BC = 3 . De lengte van de derde zijde AB noemen we x , met 4 < x <10. In figuur 4 zijn drie van dergelijke driehoeken getekend.

\

Er is één waarde van x waarvoor de oppervlakte van driehoek ABC maximaal is.